Çekiç çeşitleri ve amaçları

Erken çocukluktan tanıyan bir araç olan çekiç, birçok insanın görüşüne göre, ilkel insanlar tarafından kullanılan, ilkel bir emek aracı olarak hareket eder. Tabii ki, bu tarihsel bir gerçektir. Fakat kinetik enerjiyi mekanik işe dönüştürmek için en etkili mekanizma olarak tam bir güvenle tanımlanabilen bu ustaca basit şok eylemi cihazının rolünden uzak durmuyor.

Biraz teorisi

Bir çiviyi çakarken, çekiç / çivi / katı sistemdeki en karmaşık fiziksel dönüşümleri düşünmüyoruz. Performans katsayısı (çekiçle harekete geçmesi için harcanan işe yarar enerji oranı)% 70 - 97'dir. Çoğu modern makine ve mekanizma için - bu erişilemez bir sınırdır.

Enerji kaybının ana kısmı, elastik kuvvetlerin ortaya çıkması nedeniyle çekicinin geri dönüşüne gider. Geri tepme miktarı, çekiç kafasının yapıldığı malzemeye ve malzemenin özelliklerine bağlıdır. Bir çelik alet için,% 3 - 5 arasındaki bir titanyum için enerji kaybı% 30 civarındadır. Ancak bu göstergeler diğer parametrelere de bağlıdır:

• şokun türü ve şekli;
• malzeme ve sap uzunluğu;
• alet kütlesi;
• temas açısı;
• Yapılan işlemin çekiç tipine uygunluk.

Listedeki son ürün çok önemlidir - makine mühendisliği, taş işleme, inşaat, farklı çok yönlülük seviyelerinde çeşitli çekiçler kullanılır. Bunlar arasında, tüm durumlar için, yerli ve yarı profesyonel kullanım için ve bir ya da iki işlemi gerçekleştirmek için, ancak en yüksek verimde "keskinleştirilmiş" özelleşmiş bir araç seçebilirsiniz.

Çekiçin oluşturduğu iki ana parça - tutamak ve kafa, sıkıca birbirine bağlıdır. Büyük bir kafa üzerinde hareket ederken, yeterince büyük kuvvetler hareket eder - bir çarpma sırasında saptan kaydığında başın kinetik enerjisi birkaç on metre uçmasına izin verir. Kavşakta sapta en ufak bir yalpalama veya çatlaklar varsa - çekiç asla kullanılmamalıdır. İşçiler ve diğerleri için tehlikeli hale gelir.

Kafa birkaç parçadan oluşur:

Baş vurucu kısmı, genellikle düz olan çekiç kafası, deformasyon olmadan katı nesnelerle önemli sayıda şok temasına dayanacak kadar yeterli alana ve güce sahiptir. Darbe yüzeyi düz veya hafif dışbükeydir. Kesitte, bir kare, dikdörtgen veya daireyi temsil eder.

Çekiçin arkası, çoğu durumda kama şeklindedir. Bu, temas alanının azalması nedeniyle önemli ölçüde daha büyük bir darbe kuvveti geliştirmenizi sağlar. Malzemenin kırılması ya da nane yapılması gerektiğinde bir kama vuruşu uygulanır. Çekiçin kapsamına ve asıl amacına bağlı olarak sırt da küresel olabilir.

Kafa, sapın kayma olasılığını dışlamak için duvarları merkezden üst kısma biraz genişleyen oval veya yuvarlak bir delik şeklinde yapılır. Bazı çekiç tiplerinde, iniş deliğinin etrafında, sapın üstünde birkaç santimetre uzayan bir metal yaka biçiminde bir kelepçe sağlanmıştır. Aracın bu kısmı, darbe çok güçlü veya yanlışsa, tutamağın kırılmasını önler.

Kafa dövme, döküm veya frezeleme yoluyla sert metalden yapılmıştır. Özel boya türleri veya elektrolizle kaplanmış kaplama ile aşındırıcı etkilerden korunur.Koruyucu tabakayı uygulamadan önce, kafa çoğu zaman seçici olan sertleşmeye maruz kalır. En büyük sertliğe (Rockwell ölçeğinde 52 birime kadar) şok bölümü (çarpma) ile ulaşılmaktadır. Sertleştirme, yüzey sertleştirme derinliğini tam olarak kontrol etmeyi mümkün kılan elektriksel endüksiyon yöntemi ile gerçekleştirilir. Grevde sertleşme derinliği 3 - 5 mm'ye ulaşır.

Arka kısım (kama veya burun) 36 - 42'ye sertleştirilir ve iniş deliği alanı - aynı ölçekte sadece 24 - 30 üniteye kadar. Endüstriyel çekiçlerin şekli, ağırlığı, büyüklüğü ve diğer özellikleri, hemen hemen tüm çekiç tiplerini ve amaçlarını açıklayan GOST 11042-90 ve 2310-77 tarafından belirlenir.

Birçok üretici, ulusal standartlarda verilen gereksinimlerin çoğunu göz önünde bulunduran kendi özelliklerine göre vurmalı çalgılar üretir. Değişiklikler yeni alaşımların kullanımı, gelişmiş ergonomi tutamaklarının uzunluğu ve şekli, bilgisayar modelli, daha hassas yüzey işleme ile ilgilidir.

Çekiç çeşitleri ve çeşitleri

Marangoz çekiç

Şeklinde farklıdır - sırt, bir "kırlangıç ​​kuyruğu", tırnak makası şeklinde yapılır. Çoğu durumda, çekiç tipleri ve bunların uygulamaları tasarım ile doğru bir şekilde belirlenebilir. Kural olarak, diğer aygıtları dahil etmeden birkaç heterojen işlemi gerçekleştirebileceğiniz çift etkili bir araçtır.

Marangoz çekiçinin kütlesi 300 - 800 gram arasındadır. Onlar tahta arkadaşları takmak, çivi çakmak ve takmak için tasarlanmıştır. Çalışma yüzeyi düz veya oluklu, yassı, sırt, tırnak çektirmesi farklı bükülme açısına sahiptir - tamamen yokluğundan 100 - 120'ye kadar⁰ (sözde "Kaliforniya"). Bir marangozun çekiçinin bizim için olağan formdaki bilinen ilk görüntüsü 1514 tarihlidir. Dürer "Melankoli" nin fotoğrafında görebilirsiniz.

Marangoz çekiçleri ahşaptan yapılmış çeşitli taşıyıcı ve yardımcı yapıların montajı sırasında kullanılır. Bazı alet türlerinde, çivileme için kafada özel yuvalar veya tek elle çalışırken çiviyi yerinde tutan mıknatıslanmış bir çekiç bulunur.

marangozluk çekiç

Yüksek hassasiyetli aletler. Doğruluk kadar darbe kuvveti gerektirmez. Baş kısmının çok çeşitli kütlesinde üretilir - 50 gramlık artışlarla 100 ila 800 gram. Çoğu durumda şok kısmı tamamen düzdür. Arka - Bir tırnak makası ya da basit bir kama olabilir.

Kollar sadece tahtadan değil, kaymayı önlemek için kauçuk veya polimer kaplamalar ile kaplanmış metal ve cam elyafı vardır.

Tezgah çekiçleri

Marangozluğa çok benzerler, ancak kama şeklindeki arka kısmı ve hafif dışbükey bir vuruşu ile 45 - 50 ünite bir göstergeye sertleştirilmiş olup, bir çekirdek veya keski üzerindeki darbelerin zarar görmesini önlerler. Kütle aralığı marangozlukta olduğu gibidir, kulplar da çeşitli malzemelerden yapılır, kural olarak yağa dayanıklı pedlerle kaplanır.

Mason Çekiç

Bu ismin altında, ayırt edici özelliği düz bir darbe parçası ve tuğlaları ve çeşitli taş ve beton malzemelerin parçalanması ve kırılması için tasarlanmış belirli bir arka kısmın bulunması olan çeşitli çekiç türleri birleştirilir. Sırt düz veya sivri bir kazma şeklinde olabilir. Bu temelde, masonun aracına Berlin veya Cenevre denir.

Taş ve seramik malzemelerle çalışmak daha yüksek çekiç dayanımı gerektirir, bu nedenle bir dövme çekicininkinden daha düşük olmayan bir sertliğe indüklenerek çimentolanır veya sertleştirilir. Üniversal alet arasında, dekoratif çentikler uygulamak için çekiçler ayırt edilebilir. "Buchard" adını aldılar, çeşitli çıkıntıların, tüberküllerin ve şokun kesilmesinin varlığından ayırt edilebilirler.

Balyozlarda olduğu gibi, masonun çekiç sapı yukarıdan takılır ve takılmaz. Kulp genellikle karmaşık mimari elemanların giydirilmesi veya döşenmesi için bir tuğlanın döşenmesi sırasında bir örümceğin çalışmasını kolaylaştıran bir cetvel şeklinde işaretlenir.

Kiremit Çekiç

Seramik karoların montajında ​​büyük mekanik yükler ve darbeler uygulanmaz. Marangozlukta olduğu gibi burada da hassasiyet daha önemlidir. Kiremit çekicinin ağırlığı nadiren 75 gramı aşar, çarpma kısmı sertleşir. Bu tür aletler, büyüklüğüne uyurken küçük karo parçalarını kırmak için kullanılır. Kullanıldıklarında, doğruluk ve doğruluk gerektirirler.

Çatıcılar Çekiçler

Kullanılan çatı kaplama malzemesine bağlı olarak, çelik veya polimer vurucuya sahip bir takım seçilir. Sap genellikle ahşaptır. Düzleştirme işleminden farklı olarak, aynı zamanda metal levha ile de çalışacak şekilde tasarlanmış, çatı tamircisi çekiçinin arkası kazma gibi sivri bir kamadır. Tabakadaki delikleri delmek ve kıvrımları ve kenarları bükmek için kullanılır.

Arduvaz çatıları monte etmek için çekiçler metal araçlardan farklıdır - bunlar Arduvaz çivileri için daha geniş bir grevci ve sırtında özel şekilli bir tırnak çektirmesi ile donatılmıştır.

Tesviye çekiçleri ve tokmak

Deforme olmuş teneke ürünlerin hizalanması, çatıların montajı, drenaj sistemleri ve diğer metal levha işlemleri için tasarlanmıştır. Kural olarak, kauçuk veya poliüretandan yapılmışlardır, ancak aynı zamanda daha yumuşak malzemenin değiştirilebilir darbeleriyle donatılmış metal başlıklı modeller de vardır.

Doğrultma çekiçleri arasında, tamamen geri tepme vermeyen ataletsiz alet türü popülerdir. Bu çekiç, içinde kum veya küçük kesirlerin doldurulduğu içi boş bir şok kısmı ile yapılır. Çarpmanın tepki enerjisini tamamen alırlar ve çekiç çalışma yüzeyine “yapışır”.

Çekiçler marangozluk veya çilingir işleri için tasarlanmıştır (farklı tipler). Sert ahşap, dökme kauçuk veya polimerik malzemelerden yapılmışlardır ve büyük parçaların düzeltilmesi, tesviye edilmesi ve takılması ve ayrıca keski, keski, kama, kesiciler ile çalışmak için tasarlanmıştır. Çarpma kısmı dikdörtgen bir paralel yüze sahip, sap ahşap veya dayanıklı plastik, cam elyafı, metal, genellikle dairesel kesitlidir.

Marangoz çekiçleri silindirik veya namlu şeklinde olabilir ve çilingirler kama şeklindeki sırtlarla donatılabilir. Özel incelik gerektiren işler için, çekiç kafasına deri, plastik, kauçuk veya lastik tamponlar ve nozullar eklenebilir.

Balyozlar ve çekiçler

En güçlü aletlerden biri balyoz - uzun tutacağı büyük bir ipucu. Balyozlar, yüksek darbe kuvveti ve düşük hassasiyet gerektiren çeşitli işlemleri yapmak için kullanılır - taş, beton, tıkanma takozları ve raflar, büyük parçaların dövülmesi. Balyozları Mısırlı ve eski Roma freskleri ve inşaatçıların hayatından tablolarda görebilirsiniz. Bazı durumlarda balyozlar güçlü ve etkili silahlar olarak kullanıldı.

Kural olarak, balyozlar iki elle kullanılan araçlardır. Ancak, sınırlı bir alanda tek elle çalışmak için çeşitler vardır. Balyozların GOST 11401-75 ve 11402-75 üretimi düzenlenmiştir. Balyozın çalışma kısmının kütlesi 8 - 10 kg arasındadır, ancak 16 kg'a ulaşabilir.

Kızak çekiçleri daha sonra 32 birime kadar yüzeyin sertleşmesi ile dövülerek yapılır. Dövme çekiçleri ayrıca darbe kısmında çelik plakalarla donatılmıştır. 2 Rock'a kadar baş kütlesi olan küçük dövme ve inşaat balyozları 50 Rockwell birimine temperlenir.

Balyozun kendisinin kafası dikdörtgen biçimli bir paralel uçludur veya kama şeklinde sırtlı geleneksel bir çekiç şeklindedir. Kama, sapın uzunlamasına eksenine dik veya paraleldir.

Balyoz ve çekiçin iniş deliği, tabana doğru daralan hafifçe koniktir. Sap, yukarıdan sokulur ve kama gerektirmez, kafanın bu şekli nedeniyle, büyük kafanın kayması pratik olarak hariç tutulur. Sapın uzunluğu kafanın kütlesi ile ilişkilidir ve 120 cm'ye (çoğunlukla 80 - 90 cm) ulaşabilir.

Egzotik Çekiç Çeşitleri

Özel çekiç tipleri ve amaçları göz önüne alındığında, çekiçlerin yaygın olarak kullanıldığı birçok çeşit ve modifikasyon ayırt edilebilir:

Bunlara ek olarak, bazen çok sıradışı, çok dar kapsamda çekiçler var.

Beton Uzman Çekiç

Birkaç çeşitte üretilen beton ürünlerin sertliğini belirlemek için tasarlanmıştır:

• Schmidt'in çekici - geri tepme yüksekliğini ölçmeye dayalı;
• Fizdel'in çekici - betonun sertliği yüzeyde kalan iz derinliği ile küresel bir darbe kısmı ile belirlenir;
• Kashkarov’un çekici, en doğrusu. Betonun dayanımı, betondaki ray derinliği ile vurucunun diğer tarafından sokulan kontrol metal plakası karşılaştırılarak belirlenir. Belirlemenin doğruluğu, darbenin kuvvetine ve çekiç hızına bağlı değildir.

Geri çekiç

Otomobil karoseri tamirinde kullanılır ve ince teneke ile çalışır. Sıradan bir çekiçle çok az ortak noktası vardır - oldukça karmaşık bir şemaya göre birbirleriyle etkileşime giren karmaşık bir vakum vantuz, kanca, burç ve diğer parçalardan oluşan bir sistemdir.

Dekoratif çekiçler

Konukların varışlarını bildiren çok pratik bir cihazdan antik Çin'den beri bilinen kapı tokmağı, dekorasyon için daha fazla kullanılan mükemmel bir aksesuara dönüştü. Ön kapıda dantel veya menteşe üzerine monte edilmiş orijinal formda tahta bir tokmak.

Hakimler ve müzayedeciler

Bir izleyicinin dikkatini çekmek ve belirli bir adalet veya satış aşamasının tamamlandığını bildirmek için tasarlanmış ahşap bir alet. Görünüşe göre, bir tokmak benziyor, ama aynı zamanda orijinal sanat eserleri sağlayan çok sıradışı ürünler de var.

Nöroloğun çekici

Patolojiler için aramanın çeşitli sinir reaksiyonlarını belirlemek için tıbbi bir araç. Paslanmaz çelikten yapılmış ve simetrik kafanın her iki tarafında da lastik veya polimer uçlarla donatılmıştır. Bazen sapa gizlenmiş nörolojik bir iğne ile tamamlanır.

Cerrahi çekiç

Cerrahi bir parçaya veya dental aletlere vurmak için kullanılır. Darbe sesini azaltmak için polimer kaplamalarla donatılmış paslanmaz çelik, dökme demir, pirinçten imal edilmiştir.

Bu araçlara ek olarak, dar amaçlı diğer çekiçler var:

• berilyum veya alüminyumdan kendinden güvenlikli;
• duvar kaplaması;
• eti yenmek için mutfak;
• mozaik döşemek için;
• fıçı;
• çekirdek numuneleri;
• jeoloji;
• tırmanma;
• ray;
• Zımba.

Etkilerin beklendiği hemen her uzmanlık alanı ve faaliyet alanı için çeşitleri ve çekiç çeşitleri geliştirilmiştir.

Çekiç kolları çeşitli

Başın şekillerinin ve boyutlarının çeşitliliğine ek olarak, çekiçler tutma kollarında da farklılık gösterir. Aletin bu kısmı, sadece etki kuvvetini ve hareket hızını değil, aynı zamanda çekiçle çalışan bir kişinin yorgunluk seviyesini, aleti kullanma güvenliğini ve dayanıklılığını belirleyerek işlevselliğinde de aynı derecede önemli bir rol oynar.

Kulplar kavrama için uygun, enine kesit şeklinde uygun ve ergonomik bir oval verilen sert tahtadan yapılmıştır. Ancak sertliğe ek olarak, geri tepme kuvvetini, kırılma direncini (viskozite) ve düzgün yoğunluğu azaltmak için ahşaptan belirli bir esneklik de gerekir. Aşağıdaki ırklar kulp üretimi için en uygun olanıdır:

• gürgen;
• meşesidir;
• ela;
• hickory;
• kül;
• akça ağaç;
• huş ağacı

Egzotik tip çekiçler ve tokmaklar maun ve diğer değerli türlerden yapılabilir.

Birçok modern alet, çeşitli polimer türlerinden, cam elyafından ve hatta tamamen metalden yapılmış tutamaklarla donatılmıştır. Kesinlikle geri tepme kuvvetini azaltan ve çalışanın elleri ile sap arasındaki sürtünmeyi artıran yumuşak kauçuktan veya kauçuktan yapılmış titreşim önleyici pedlerle donatılmıştır.

Çekiçin hareketinin bir özelliği, kütlesinin maksimum kısmının baş kısmı bölgesinde yoğunlaştırılması gerektiğidir - bu durumda, hızı minimum çaba ile maksimum olacaktır. Sapın gücünün ve ağırlığının en uygun oranı, herhangi bir çekiç türünün imalatında ana gerekliliktir.