Bij het kiezen van een dak kiest de eigenaar van een toekomstige privéwoning vaak een goedkope optie met twee hellingen. Het praktische en ongecompliceerde ontwerp van een dergelijk dak is betrouwbaar, duurzaam en biedt een goede bescherming tegen het weer. Laten we eens kijken hoe het spantensysteem van een zadeldak is gerangschikt - het belangrijkste element van het ontwerp.
inhoud:
Op een zadeldak in een notendop
Een zadeldak wordt een dak genoemd waarin twee rechthoekige vlakke hellingen onder een hoek erboven zijn verbonden. Tegelijkertijd blijven er driehoekige openingen aan de zijkanten. Gevels worden daar ingevoegd. Om de structuur sterk, betrouwbaar en langdurig te gebruiken, worden er verschillende vasthoud- en ondersteuningselementen in gebruikt. De belangrijkste daarvan is het spantensysteem van het zadeldak, waaraan dit materiaal in feite is gewijd.
Structurele elementen van zadeldaken
Over het algemeen zijn al deze elementen van zadeldaken planken, balken en balken van verschillende lengtes, vormen en secties. Laten we ze allemaal in volgorde bekijken.
mauerlat
Dit is een naald vierkante balk, waarvan de grootte meestal 10 of 15 centimeter is. Het wordt langs elk van de dragende wanden gelegd en eraan bevestigd met staven op de draad of ankers. Het doel van dit element is om de belasting van de benen van de spanten uniform over te brengen op de steunwanden.
Rafter been
Dit is een balk, in de context van het meten van 15 centimeter bij 5 (of 10) centimeter. Het is uit deze elementen dat onze driehoekige contour van het dak wordt samengesteld, die de hele last van wind, hagel, sneeuw en andere weersomstandigheden draagt. Om deze belastingen adequaat te weerstaan, worden de spanten in stappen van 0,6 tot 1,2 meter geplaatst. Hoe zwaarder het dak wordt aangenomen, hoe kleiner deze afstand. Bovendien hangt de dakhelling in sommige gevallen af van de ontwerpkenmerken van de gebruikte dakbedekking.
kruiskruid
De vierkante balk voor dit element heeft dezelfde doorsnede als voor de Mauerlat - 10/10 of 15/15 centimeter. Het wordt horizontaal op de binnenste dragende muur geplaatst om de belasting gelijkmatig over de dakdragers te verdelen.
toke
Dit element wordt gebruikt voor het ophangen van het spantensysteem. Hij voltooit de driehoek van spantpoten, zodat hij niet kan kruipen.
stands
De balk voor hen wordt vierkant genomen, hetzelfde als voor het vorige element. Rekken worden verticaal geplaatst, nemen de last van de nok over en voeren deze naar de dragende muur in het huis.
stutten
Deze elementen fungeren als een transmissieverbinding tussen de benen van de spanten en de ondersteunende elementen. Door de bladerdeeg en stutten te combineren, krijgen ze een boerderij - een zeer sterk element. Zelfs met een grote overspanning zal de boerderij alle belastingen verdragen.
latten
Loodrecht op de poten van de spanten worden de staven (of planken) van de krat gelegd. Door het volledige gewicht van het dak naar de spantpoten te brengen, houdt dit structurele element ze bovendien samen. Het heeft de voorkeur om de latten uit te rusten met randen of planken. Maar bij gebrek aan een beter bord, werken onbekantrechte planken ook - maar met de schors verwijderd. Welnu, in het geval van een zacht dak (bijvoorbeeld gordelroos op bitumenbasis), wordt het krat continu gemaakt. Neem hiervoor vochtbestendige multiplexplaten.
Skate dak
Een skate is de bovenste dakspot die twee dakhellingen met elkaar verbindt. Het wordt gevormd door de spanten in het bovenste deel van het dak te verbinden. Het bevindt zich horizontaal.
Dakoverstek
Dit element, dat op een afstand van ongeveer 40 centimeter uit de muren steekt, voorkomt dat regenwater deze muren bevochtigt.
merrieveulen
En opnieuw de naam 'paard'. Deze structurele elementen van het spantensysteem van het zadeldak zijn nodig om de overhang van het dak te organiseren. De noodzaak voor hen verschijnt alleen wanneer de spanten te kort zijn en ze niet genoeg zijn voor de overhang. Vervolgens worden deze benen verlengd met merries, wat planken zijn met een iets kleinere dwarsdoorsnede.
Soorten daksystemen van zadeldaken
Er zijn slechts twee van deze systemen: het hangende type en het gelaagde type. De eerste worden gebruikt wanneer de buitenmuren van het huis 10 meter of minder uit elkaar liggen. Er is nog een voorwaarde - tussen deze muren mag er geen muur van het dragende type zijn, die het huis in tweeën verdeelt. Anders is het noodzakelijk om gelaagde spanten te gebruiken. Wanneer het in aanbouw zijnde huis niet wordt gescheiden door een steunmuur, maar door kolommen, worden twee spantensystemen tegelijk gemonteerd. De spanten, onder een hoek geplaatst, rusten op de kolommen en de hangende passen er perfect tussen.
Hangend spantensysteem
Voor dit schema van het spantensysteem van een zadeldak is het kenmerkend dat de spanten op de zijwanden rusten. Het slechte nieuws is dat dit een barstende lading veroorzaakt die na verloop van tijd de muren kan beschadigen. Om dit te voorkomen, zijn de poten van de spanten verbonden door een trekje. Als een resultaat wordt een stijve driehoek gevormd die niet onderhevig is aan vervorming onder belastingen. Vaak worden in plaats van soezen vloerbalken gebruikt, dit is met name het geval wanneer het nodig is om de zolderkamer onder het dak uit te rusten.
Het voordeel van dit systeem is dat het helemaal niet nodig is om de Mauerlat te monteren. Bovendien zijn die delen van de structuur waar de spanten op de muren rusten vrij eenvoudig gemonteerd. De plaat die door de isolatielaag wordt gelegd, zal helpen om de truss soepel en stabiel te maken, en biedt een groot steunoppervlak. Vervolgens beschouwen we de belangrijkste soorten hangende spanten. Ze zijn alle drie verbonden.
#1. Een eenvoudige driehoekige scharnierende boog.
Dit is de meest eenvoudige structuur, die een gesloten driehoek is, waarvan de twee bovenzijden worden onderworpen aan buigspanning. Aanscherping in dit ontwerp werkt niet alleen in spanning en is geen ondersteunende structuur, dus het kan worden vervangen door een stalen band.
Er zijn verschillende oplossingen voor het organiseren van het ontwerp van de kroonlijst. Dit zijn orthogonale frontale stekken, evenals het gebruik van plank- of plaatbevestigingen.
#2. Een driehoekige scharnierende boog versterkt met een kop of hanger.
Deze optie werd alleen eerder gebruikt voor het bouwen van grote industriële of agrarische gebouwen met een overspanning van meer dan 6 meter. Voor particuliere woningen is deze regeling niet geschikt. Het principe is dat het gewicht van de puff (opgebouwd uit individuele korte elementen) de skate overneemt. Deze elementen zijn met elkaar en met de ophangbeugel verbonden met behulp van een snede (schuin of direct). Bouten worden gebruikt voor bevestiging. Een houten hanger wordt grootmoeder genoemd en een ijzeren hanger zwaar. Dit deel hangt aan de richelconstructie en de bladerdeeg is aan het onderste deel bevestigd door houten voering. Adapters zijn klemmen die de doorbuiging van de trek regelen als deze zakt.
#3. Driehoekige scharnierende boog met een verhoogde aanscherping.
Als u de zolderruimte onder het dak wilt uitrusten, is dit schema perfect. Hier leggen we het stuk niet aan de onderkant, trekken we de spanten samen, maar aan de bovenkant. Door het hoger te verhogen, verhogen we de trekbelasting. Welnu, de spanten worden op de Mauerlat-balken vastgehouden volgens het principe van een schuifregelaar. De belasting is uniform en het systeem is stabiel. Om dit te doen, moeten de randen van de spanten uitsteken voorbij de grenzen van de buitenmuren van het huis.
Om te voorkomen dat de bladerdeeg zakt, wordt deze vaak in evenwicht gehouden door de suspensie. Dit is vooral belangrijk als het gepland is om een verlaagd plafond te maken of isolatielagen te leggen. Met een korte trek wordt de ophanging bevestigd aan de dwarsbalk en de nok, waarbij twee planken worden genageld, met een lange, verschillende hangers. Bij hoge belastingen worden klemmen gebruikt voor bevestiging. Ze verbinden, indien nodig, twee delen van de samengestelde aanscherping.
#4. Drie-scharnierende driehoekige boog met een dwarsbalk.
Een dergelijk systeem wordt gemonteerd als de afstandsbelastingen groot zijn. Aan de onderkant is een trekje bevestigd en aan de bovenkant een bout. Dankzij dit ontwerp is het niet nodig om de Mauerlat aan de muur te bevestigen. Over het algemeen is de dwarsbalk een aanscherping en ondervindt alleen een belasting niet op spanning, maar op compressie. De dwarsbalk mag niet scharnieren aan de poten van de spanten, anders zal de structuur wankelen. Als alles wordt gedaan zoals het hoort, veranderen de spanten in continue balken met drie steunen en twee overspanningen.
#5. Drie-scharnierende driehoekige boog met een oma, aangevuld met stutten.
Wat het systeem met de grootmoeder betreft, het werd een beetje hoger beschreven. Als in een dergelijk ontwerp de poten van de spanten lang genoeg zijn, moet u ze ondersteunen. Hiervoor worden stutten gebruikt om de last die de spanten afbuigt te verminderen. Het ophangsysteem heeft geen dragende muur, dus het is noodzakelijk om de steunen in de kop te laten rusten. Een stabiel star systeem accepteert de hoofdbelasting op het bovenste gedeelte, zonder deze naar de onderkant van de spanten te brengen. De trek in dit ontwerp is meestal samengesteld, verbonden door een trekhaak. Leunend op de klem van grootmoeder trekt ze de nokknoop naar beneden. En hij werkt op de ophanging en spanten, ze samen te drukken.
Rafter systeem
Dit systeem plaatst een verticale balk precies in het midden. Het gewicht van het gehele dak door deze balk gaat van de nok naar de steunmuur. Deze muur bevindt zich op gelijke afstand van de randen van het gebouw. Zoals reeds vermeld, blijkt de noodzaak voor een dergelijke scheiding van het gebouw wanneer de afstand tussen de buitenmuren meer dan 10 meter is.
#1. Discreet gelaagde spanten.
In dit ontwerp zijn de poten van de spanten alleen gebogen, drukken ze niet op de muren en laten ze niet barsten. Er zijn drie installatie-opties voor dergelijke spanten die het probleem van belastingen op de muren van het gebouw oplossen.
In de eerste uitvoeringsvorm is de ondersteuning voor de spanten ofwel een Mauerlat, of deze is omzoomd met een speciale balk (ondersteuning). Voor het bevestigen wordt een tand gebruikt om te snijden. De structuur is verzekerd met klemmen of draad, die garant staat voor de betrouwbaarheid van de structuur. Het bovenste deel van de spanten wordt op het punt van de nok geplaatst. Montage volgens het principe van schuifsteunen. Zorg ervoor dat u de gaten in het bovenste gedeelte van de spanten bevestigt.
Dit is het meest populaire ontwerp. Daarin zijn de bodems van de spanten bevestigd aan de Mauerlat met een beweegbare verbinding zoals een schuif. Montage met een stukbalk is ook mogelijk. Rijg een spijker bovenop om het been strak te houden. Of u kunt een flexibele staalplaat bevestigen. Aan de bovenkant van de spanten die op de loop van de nok liggen, worden ze bevestigd door gaten in paren, of aan de loop (elk van de spanten).
Het bijzondere van deze laatste optie is dat de benen van de spanten en de loop van de nok star met elkaar zijn verbonden. Om dit te doen, worden parallel aan de nokbalk, planken of staven aan beide zijden gevuld. Tegelijkertijd ondervindt de balk een sterke buigbelasting, maar de benen van de spanten buigen veel minder. Deze optie is moeilijker uit te voeren dan de tweede en wordt daarom iets minder vaak gebruikt.
#2. Spacers, gelaagde spanten.
In dit geval is het apparaat van het truss-systeem met zadeldak bijna gelijk aan de vorige drie opties. Er is één nuance: het is noodzakelijk om de bevestiging van de spantenpoten te vervangen van een beweegbare (zoals een schuif) naar een stijve, onbeweeglijke. En dan zullen de spanten de barstende belasting naar de dragende muren van het huis overbrengen. In het algemeen dienen dergelijke afstandsparren als een tussenverbinding van het hellende systeem naar de ophanging. Het verschil tussen de hangende spanten is echter dat hun loop geen essentieel detail is. Je kunt zonder.
Voor een afstandsysteem moet de Mauerlat zeer stevig aan de muur van het huis worden bevestigd. En de muren zelf moeten dik en sterk zijn. Een riem van gewapend beton kan rond de omtrek worden gebruikt.
#3. Rafters met stutten.
De steun, die in feite het derde been van de spanten is, wordt ook het onderliggend been genoemd. Dit derde been, werkend in compressie, staat onder een hoek van 45 graden.Op deze manier blijkt het zelfs vluchten met een lengte tot 14 meter te dekken, en balken met een niet erg grote dwarsdoorsnede. Inderdaad, hier verandert op wonderbaarlijke wijze een balk met één overspanning in een continue balk met twee overspanningen.
U hoeft de steun van de veerpoot niet te tellen, maar gewoon aan beide kanten te spijkeren en hem onder het dak te vervangen. Dit voorkomt dat de steun beweegt. Het belangrijkste is om de hoek van de steun nauwkeurig te snijden, gezien de helling van de spanten. Om de dwarsdoorsnede van de balk te bepalen die nodig is voor de spantpoten, moet u de compressiebelasting berekenen.
#4. Rafters op spanten.
Als er twee dragende muren in het huis zijn, worden twee sub-spant structuren gebruikt. Ze bestaan uit balken die langs de lange zijde van het dak zijn gelegd. Daaronder zijn rekken geïnstalleerd waarop balken liggen. Ondersteuning voor hen zijn ook het bed en de binnenmuren van het huis. Als er geen runs zijn, plaats dan rekken onder elke spantvoet. De bovenste delen van de spantpoten zijn met elkaar verbonden en zijn vastgemaakt met stalen of houten platen. Er is geen nokloop, dus er verschijnt een spacer.
De bladerdeeg is lager ingesteld dan de end-to-end runs - dit wordt geannuleerd in een ongecontroleerd veerpootsysteem. Gevechten zijn bevestigd aan de onderkant van de staanders voor stabiliteit. Een grijper die fungeert als een dwarsbalk neemt drukbelastingen aan. Ze staat niet toe dat de rekken kantelen. Steken hechten kruiselings.
